به نقل از «عصر ایران»

مهوش وقاری بازیگر با سابقه: من برای همسرم فداکاری نکردم/ زندگی شخصی‌ام بیشتر برای مردم جالب است!

تاریخ انتشار: ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۳۶۰۹۶

مهر نوشت: مهوش وقاری بازیگر باسابقه سینما و تلویزیون ضمن اشاره به اظهار لطف مردم به او به‌رغم مدتی دوری‌اش از فعالیت هنری، می‌گوید همکارانش اما او را فراموش کرده‌اند.

مهوش وقاری بازیگر باسابقه سینما و تلویزیون، درباره تازه‌ترین فعالیت‌های هنری خود توضیح داد: در حال حاضر کار خاصی را در دست ندارم و تنها چند پیشنهاد داشته‌ام و به‌قول معروف آن‌ها را در آب نمک نگه داشته‌اند و هنوز قطعی نشده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حتی چند پروژه فیلمنامه هم ارسال کرده‌اند اما نمی‌دانم به چه دلیلی پروژه‌ها اینگونه متوقف می‌ماند. درباره این پروژه‌هایی هم که پیشنهاد داشته‌ام، فعلاً خبری نشده است.

وی ادامه داد: در مقطعی به دلیل بیماری همسرم (زنده‌یاد محسن قاضی‌ مرادی) از کار فاصله گرفتم و اینگونه نبود که این فاصله گرفتن خودخواسته باشد. بیشتر زمانم را وقف پرستاری از همسرم می‌کردم و می‌خواستم زمان بیشتری در کنارش باشم و همین شرایط باعث شد که مدتی نتوانم فعالیت داشته باشم. امروز هم این دوره کم‌کاری پشیمان نیستم. واقعاً دوست داشتم فعالیت حرفه‌ای داشته باشم اما مهمتر برایم این بود که احساس می‌کردم با زمانی که صرف می‌کنم دارم به آدم دیگری زندگی می‌بخشم و این برایم ارزش داشت.

بعد از مدتی بی‌کاری انگار دوباره مبتدی می‌شوی!

وقاری درباره دل‌تنگی‌اش برای فعالیت هنری گفت: کار ما به‌گونه‌ای است که وقتی مشغول به کار هستیم، مدام تجربه کسب می‌کنیم و همین باعث می‌شود که دلهره و اضطراب‌مان هم نسبت به کاری که انجام می‌دهیم کمتر شود اما وقتی برای مدتی کار نمی‌کنیم، انگار اعتماد به نفس خودت را از دست می‌دهی و وقتی تصمیم مجدد برای شروع به کار می‌گیری، حالت یک فرد مبتدی را پیدا می‌کنی.

این بازیگر درباره حضور پررنگ‌تر خود در کارهای تلویزیونی به نسبت کارهای سینمایی توضیح داد: من کار در هر دو حوزه را دوست دارم و خیلی برایم تفاوتی ندارد اما معمولاً در این سال‌ها پیشنهادهای تلویزیونی بیشتری به نسبت پیشنهادهای سینمایی داشته‌ام. از طرف دیگر ما جزو گروهی هستیم که با تلویزیون شناخته شدیم و جزو اولین گروه‌هایی بودیم که در سال‌های بعد از انقلاب آغاز به کار کردیم و از این منظر تلویزیون برایمان حکم خانه را داشت و دارد.

فکر نمی‌کنم برای همسرم کار ویژه‌ای کرده‌ام

وی درباره واکنش‌های مردم در کوچه و خیابان نسبت به خود هم گفت: واقعاً حس خوبی دارم و مردم به من خیلی لطف دارند. برایم عجیب است که به نظرم می‌رسد آن روزهایی که بیشتر کار می‌کردم شاید کمتر از این روزها که کم‌کار شده‌ام مورد لطف مردم قرار می‌گرفتم. نمی‌دانم دلیلش چیست. شاید این توجه به دلیل جنس همراهی‌ام با همسرم باشد. البته من از نظرم خودم کار ویژه‌ای برای همسرم نکردم اما گویی این مراقبت از همسر برای مردم اتفاق ویژه‌ای بوده است. وقتی با من مواجه می‌شوند جلو می‌آیند و بابت این همراهی تا آخرین روزها از من تشکر می‌کنند. این حس مردم به من برای خودم جالب است که احساس می‌کنند من فداکاری ویژه‌ای کرده‌ام اما خودم چنین حسی ندارم.

وقاری درباره اینکه مردم با کدام نقش‌هایش بیشتر او را به یاد می‌آورند، گفت: از آنجایی که سال‌هاست کار تازه‌ای نداشته‌ام مردم بیشتر خودم را به جا می‌آورند و اظهار لطف می‌کنند. به نظر می‌رسد شرایط زندگی شخصی‌ام برایشان جالب‌تر بوده است چرا که بلافاصله هم از محسن (قاضی‌مرادی) یاد می‌کنند و تلاش می‌کنند به سبک خودشان به من تسلی بدهند.

این بازیگر درباره شرایط گروه‌های تولید برای دعوت به همکاری هم گفت: دوره ما اینگونه نبود که این اندازه شاهد باندبازی در گروه‌های مختلف باشیم. الان هم درست نمی‌بینم که خودم بخواهم درخواست حضور در یک پروژه را داشته باشم. واقعاً هم می‌توان گفت گله‌مندیم. این بخشی از بی‌رحمی شغل بازیگری است. اینکه وقتی مدت کوتاهی دیده نمی‌شوی، انگار حذف شدی و دیگر وجود نداری. اینکه برایم ارزشمند است این است که مردم ما را فراموش نمی‌کنند اما آن‌ها که همکاران ما هستند و باید دعوت به کار کنند گویی فراموش کرده‌اند که ما هم هستیم!

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: مهوش وقاری محسن قاضی مرادی بازیگر زن داشته ام ویژه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۳۶۰۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از اینجا رانده و از آنجا مانده

مهاجرت یکی از موضوعاتی است که در خانواده فرهنگ و سینما حواشی ایجاد کرده و باید گفت که بسیاری از آن‌ها به‌دلیل اینکه از محبوبیت و شهرت قبلیشان فاصله گرفته‌اند و به سختی می‌توانند در شغل پیشینشان مشغول به کار شوند یا به جایگاهی در همان رده دست یابند که این امر نتیجه‌ای جز پشیمانی برای آن‌ها ندارد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، «خودم بودم که به همه چیز پشت پا زدم، من سال‌ها مدیر یک پردیس سینمایی به نام چهارسو بودم که متعلق به بنیاد ۱۵ خرداد بود، من از طرف بنیاد دعوت به کار نشده بودم، اما به عنوان هنرمندی که کار مدیریت فرهنگی را می‌دانست مرا برای همکاری انتخاب کردند، همچنین دو سال متوالی رئیس کاخ جشنواره بین‌المللی فجر بودم و این چیزیست که نمی‌توانم انکارش کنم.» این بخشی از صحبت‌های اشکان خطیبی بازیگر سینما است که سال گذشته از ایران به ایتالیا مهاجرت کرد.

وی به تازگی در مصاحبه‌ای اظهار کرده است: «بسیاری از افراد معتقدند که هنرمندان و بازیگران به سادگی می‌توانند مهاجرت کنند در حالی که این‌طور نیست؛ واقعاً تا پای از دست دادن همه‌چیز رفتم؛ نزدیک به یک سال طول کشید تا با پادرمیانی مستقیم وزیر امور خارجه ایتالیا توانستم نجات پیدا کنم‌، هر روز که بیدار می‌شوم با مشکلات متعددی دست به گریبانم و در حال حاضر تحت درمان هستم، در کنار اینکه نمی‌توانم جسم و ذهنم را برای کار کردن آماده کنم باید در این فکر باشم که شغل دیگری در کنار کارم انتخاب کنم تا بتوانم هزینه‌های زندگی‌ام را تأمین کنم‌؛ به هر حال زندگی کردن در اروپا کار راحتی نیست. از کارهایی که در ایتالیا انجام می‌دهم رضایت ندارم و به کیفیت کارهایم در ایران نیست؛ این ارتقا مشخصاً اتفاق نیفتاده و بدتر هم شده، دلیل این اتفاق هم این است که نزدیک به شش سال است که به‌عنوان بازیگر روی صحنه نرفته نرفته‌ام»

خطیبی بیان کرده است «شرایط واقعاً سخت است، عمر بسیار کوتاه است و بهایی که من در این برهه از زندگی‌ام دادم بهای بسیار سنگینی بود که به قیمت از دست دادن خیلی چیزها تمام شد؛ من خانواده‌ام را از دست دادم، اصلاً دوست نداشتم وقتی انتخاب الآنم را در کفه ترازو با گذشته قرار می‌دهم آنچه در گذشته داشتم سنگین‌تر شود. ما باید یاد بگیریم به اشتباهمان اذعان کنیم هرچند این این اتفاق به روند اجتماعی مربوط می‌شد که من هم بخشی از آن بودم.»

خانه امنی که بر سر کاسبان خون مردم آوار شد

مهاجرت هنرمندان یکی از موضوعاتی است که در سال‌های اخیر در خانواده بزرگ فرهنگ و سینما ایران حواشی ایجاد کرده است؛ کشورهایی مانند ایتالیا، فرانسه، کانادا، دبی، هلند و آلمان مقصد اصلی بازیگرانی است که قصد مهاجرت از ایران را دارند اما باید گفت که بسیاری از آن‌ها به‌دلیل اینکه از محبوبیت و شهرت قبلیشان فاصله گرفته‌اند به سختی می‌توانند در شغل پیشینشان مشغول به کار شوند یا به جایگاهی در همان رده دست یابند.

یکی از واضح‌ترین مصادیق این امر را می‌توان لغو برگزاری تئاتر «خانه امن» در نیویورک بیان کرد؛ بیست‌ویکم اکتبر سال ۲۰۲۳( مهر ۱۴۰۲) قرار بود این نمایش در سالن تیلس سنتر نیویورک با بازی حمید فرخ‌نژاد، مهناز افشار، برزو اجمند و… به روی صحنه برود، اما طبق اخبار منتشر شده با خالی ماندن ۸۵ درصد از صندلی‌های صحنه، تیکت‌مستر که متولی فروش بلیت این برنامه بود، به دلیل کم بودن استقبال نمایش این نمایش خبر از لغو آن داد و اعلام کرد «این رویداد کنسل شده، لازم نیست شما کاری انجام دهید، خودمان پول شما را برمی‌گردانیم.»

روایتی از چهره‌های غمگین تورنتو!

یکی دیگر از این مصادیق، ارژنگ امیرفضلی بازیگر، کارگردان، تهیه کننده و صداپیشگی ایرانی بود که پیش‌تر در آثار مرضیه برومند، اخراجی‌ها و شام عروسی هنرنمایی کرده بود و تازگی به تورنتو کانادا مهاجرت کرده است؛ ویدئویی که این طنزپرداز ایرانی اخیراً از وضعیتش در تورنتو خبر می‌دهد مورد توجه کاربران در شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته است؛ وی در این ویدئو به بررسی هزینه‌های زندگی و شرایط سخت زندگی‌اش در تورنتو می‌گوید: از صبح تا حوالی پنج و شش بعد از ظهر کار می‌کنم و ماهانه سه هزار دلار درآمد دارم؛ اگر بخواهم خانه‌ی دو خوابه ای اجاره کنم تمام ۳۰۰۰ دلار را برای اجاره‌ی آن باید بپردازم، یک خانه تک خوابه در مکان معمولی شهر ماهانه ۲۴۰۰ دلار اجاره دارد.

این بازیگر ادامه می‌دهد: نمی‌توانم در تورنتو خودرو شخصی داشته باشم و حمل و نقل عمومی ماهانه ۱۰۰ دلار از درآمدم را به خود اختصاص می‌دهد، همچنین با محاسبات دیگر و اظهاراتی که در مورد هزینه قبض‌ها، تفریحات حداقلی و خوراک انجام می‌دهد به مخاطبین می‌گوید که شرایط زندگی‌اش در تورنتو با دشواری‌های جدی همراه است.

امیرفضلی در پایان اذعان می‌کند: بسیاری از افرادی که مهاجرت می‌کنند چاره‌ای ندارند جز اینکه بگویند خیلی خوشبختند و اینجا همه امکانات در دسترس است اما خیابان‌های اینجا مانند ایران است، بعضی آدم‌ها چهره‌ی شادی دارند و بعضی دیگر غمگینند هرچند به نظر می‌رسد تعداد آدم‌های غمگین در خیابان‌های ایران بیشتر باشد اما اخیراً به خاطر افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها در کانادا تعداد چهره‌های غمگین در خیابان‌های تورنتو هم بیشتر شده است.

از نقش‌آفرینی در مختار تا راننده آمبولانس در کانادا

از دیگر هنرمندان نام‌آشنایی که مهاجرت مهر پایانی به کارنامه حرفه‌ایشان در ایران بود می‌توان شبنم فرشادجو، ویشکا آسایش، فریبرز عرب‌نیا، لیلی رشیدی و پرستو صالحی را نام برد؛ شبنم فرشاد جو که پیش از این لوح تقدیر بهترین بازیگر زن در جشنواره فجر و تندیس بهترین کارگردانی را در پنجمین دوره جشنواره تئاتر بانوان دریافت کرده بود هم اکنون در تورنتو کانادا به برگزاری کلاس‌های بازیگری مشغول است.

ویشکا آسایش که خیلی‌ها از را با بازی درخشانش در سریال «امام علی (ع)» و نقش خانم دارابی در «ورود آقایان ممنوع» می‌شناختند هم اکنون در پاریس ویدئو هایی هنگام ورزش و کوهنوردی از خود منتشر می‌کند و به کار رو به روی دوربین علاقه‌ای نشان نمی‌دهد.

فریبرز عرب‌نیا بازیگر نقش مختار در سریال «مختار نامه» و بازیگر نقش شهید چمران در سینمایی «چ» در صفحه شخصی‌اش خود را با افتخار راننده بیماران در کانادا معرفی می‌کند؛ لیلی رشیدی هنرمند سینما و تلویزیون به برگزاری کلاس بازیگری برای کودکان در دبی می‌پردازد و پرستو صالحی در ویدئویی که از خود منتشر کرده به دلتنگی و ابراز علاقه به بازگشت به ایران می‌پردازد و می‌گوید که تنهایی و غربت دیگر برایش قابل تحمل نیست‌.

دیدن اتفاقاتی از این دست و شرایط سخت زندگی برای هنرمندانی که سال‌ها در ایران شریک خاطره‌های مردم و پازلی از پیکره‌ی فرهنگ ایرانی_اسلامی کشورمان بوده‌اند، اندوه بار است؛ به نظر می‌رسد برای شکوفایی درخت باطن هر هنرمندی هیچ خاکی همانند خاک کشورش نیست؛ به همین دلیل است که بهتر است هنرمندان در میهن خود به تولید و آفرینش آثار هنری دست بزنند و با افزایش بصیرت و بینش خود مرعوب و مجذوب وعده‌های پوشالی خارج‌نشینان نشوند.

همچنین می‌توان از مدیران فرهنگی تقاضا داشت که با انعکاس حقیقت مهاجرت هنرمندان سبب دامن زدن به این اشتباه جبران ناشدنی در حوزه‌ی فرهنگ نشوند و با تبیین تبلیغات مخرب و دروغ پردازی‌های رسانه‌ای معاندان از جناح‌گیری غیر اندیشه ورزانه و اقدامات لحظه‌ای و احساسی هنرمندان که ضربه‌ی سنگینی به خود ایشان و فرهنگ و سینمای کشور وارد می‌آید جلوگیری کنند چرا که بیان چنین مصادیق و آینده‌ای برای این افراد غیرقابل پیش‌بینی نبود و پیش از این نیز شاهد چنین مواردی بودیم، بازیگرانی که اتفاقات سیاسی را دستاویز کردند تا از کشور مهاجرت کنند و در نهایت موردی جز پیشمانی برای آن‌ها باقی نماند.

کد خبر 748608